بررسی خاصیت دارویی 5 جلبک قهوه‌ای بومی حوزه آبهای جنوب کشور و ترویج آنها برای پرورش

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، دانشکده شیلات و محیط زیست، گرگان، ایران

2 پژوهشکده آبزی‌پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران

3 دانشگاه زابل، دانشکده شیلات، زابل، ایران

4 پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندر انزلی، ایران

چکیده

جلبک‌ها یکی از بزرگترین تولیدکنندگان در محیط‌های دریایی و یکی از ظرفیت‌های زیستی ارزشمند کشور هستند که توجه چندانی به آنها نشده است به طوری که برنامه‌ریزی اصولی و مدونی برای بهره­برداری از این ذخائر دریایی وجود نداشته در حالی که آنها حاوی مقادیر بالایی ویتامین، مواد معدنی، پروتئین، کاروتنوئید، فیبر و اسیدهای چرب ضروری می­باشند و به دلیل داشتن ترکیبات زیست فعال کاربرد زیادی در زمینه دارویی دارند. بنابراین در این مطالعه، خاصیت دارویی 5 جلبک بومی شناسایی شده در سواحل جنوب کشور (Polycladia myrica، Sirophysalis trinodis، Sargassum ilicifolium، Sargassum angustifolium و Colpomenia sinuosa) مورد بررسی قرار گرفت تا در صورت داشتن خواص آنتی­اکسیدانی، بتوان آنها را به مراکز غذا- دارو معرفی و در ترویج آنها در مزارع پرورشی تلاش نمود. نتایج حاصل از خاصیت­های آنتی­اکسیدانی آنها نشان داد که عصاره جلبک­های قهوه­ای، خواص آنتی‌اکسیدانی متفاوتی دارند و خواص آنها متناسب با محتوای ترکیبات‌ آنتی‌اکسیدانی آنهاست و در این مطالعه، تنها جلبک C. sinuosa کمترین خواص آنتی­اکسیدانی را نسبت به چهار گونه دیگر نشان داد ولی در کل هر پنج گونه قابلیت استفاده به عنوان یک ماده اولیه دارویی را دارند. بنابراین پرورش و ترویج آنها بایستی به عنوان آنتی­اکسیدان­های طبیعی حتما در آینده مورد توجه قرار گیرد. 

کلیدواژه‌ها