1
موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
2
موسسه تحقیقات بین المللی تاسماهیان دریای خزر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تهران، ایران
چکیده
تعداد 500 عددفیل ماهی (Huso huso) باوزن متوسط gr10 100 به مدت 30 روز در وانهای ٢٠٠٠ لیتری نگهداری و با غذای دستی ویژه فیل ماهی تغذیه و سازگاری آنان با محیط پرورشی و تغذیه دستی انجام پذیرفت . پس از انجام مراحل سازگاری، تعداد 180عدد از ذخیره مذکور انتخاب ودر 5 تیمار ازمایشی، با تراکم ١٢ عدد ماهی در ١٥ تانک 200 لیتری ذخیرهسازی گردید. آب تانکها با درجه حرارت C°218 ، میزان اکسیژن محلول ppm 3/7 و٢٠٠ درصد تعویض آب روزانه، تنظیم وتأمین گردید. -963.آفلاتوکسین ١B خالص با غلظتهای ppb100 و ppb75 و ppb50 وppb25 به جیرههای آزمایشی اضافه گردید. غذادهی به مدت 120 روز بر مبنای ٣ درصد وزن توده زنده ودر ٤ نوبت در طی شبانه روز انجام پذیرفت ثبت عوامل فیزیکی وشیمیایی آب از جمله: اکسیژن محلول، درجه حرارت pH به شکل هفتگی انجام گرفت. میزان باقی مانده بافتی آفلاتوکسین ب1 در عضلات با تناوب ماهیانه و به مدت چهار ماه به روش HPLC انجام پذیرفت . بررسی علائم درمانگاهی و ثبت تلفات روزانه در دستور کار قرار داشت. بطور کلی حداکثر میزان باقیماندگی افلاتوکسین دربافت عضلانی درتحقیق حاضرppb36/.± 9/2 است که مقدارنگران کننده ای باتوجه به استانداردهای جهانی برای مصارف انسانی نمی باشد.
)