ارزیابی ظرفیت رودخانه های مارون و خیرآباد جهت توسعه پرورش ماهیان گرمابی در استان کهگیلویه و بویراحمد بر اساس شاخص های زیستی و غیر زیستی

نوع مقاله : مقاله ترویجی

نویسندگان

1 مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردآبی شهید مطهری یاسوج، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، یاسوج، ایران

2 مرکز تحقیقات ژنتیک و اصلاح نژاد ماهیان سردآبی شهید مطهری یاسوج، مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج

چکیده

   این مطالعه به منظور امکان­سنجی  پرورش ماهیان گرمابی، در حوزه آبریز رودخانه­های خیراباد و مارون در شهرستان­های کهگیلویه و گچساران، انجام شد. طبق نتایج، ارزش زیستی آب رودخانه مارون از نظر کیفی بشدت آلوده و در رودخانه خیرآباد جز رودخانه نسبتا آلوده محسوب می گردد. در رودخانه خیرآباد محدوده دما تا حدی متناسب بوده و مطابق با استاندارد می­باشد. در رودخانه مارون در زمان بررسی میانگین درجه حرارت آب از 13 درجه­ سانتی­گراد در بهمن­ماه تا 26 درجه سانتی­گراد در تیرماه متغیر بود که با در نظر گرفتن دمای 28-16 درجه سانتی­گراد در زیست ماهیان گرمآبی متناسب با دمای استاندارد جهت پرورش کپور ماهیان بود. با توجه به بارندگی­های شدید و بروز سیلاب و گل­آلودگی، استفاده غیر مستقیم از آب رودخانه از طریق حفر زه­کش در حاشیه رودخانه ضروری دیده شد. حداقل دبی یعنی 5/1 متر مکعب بر ثانیه  به عنوان مبنای محاسبه توان تولید ماهیان گرمابی در منطقه در مسیر 30 کیلومتری قابل دسترس از طول رودخانه تا دریاچه سد مارون مد نظر قرارمی گیرد. با این وجود، با در نظر گرفتن فاصله 2 تا 3 کیلومتری جهت انجام فرایند خود­پالایی آب رودخانه پس از ورود پساب هر مزرعه، و نیز محدودیت دسترسی به آب رودخانه در بعضی نقاط و محدودیت زمین و امکانات، تعداد 10 مزرعه پرورش ماهی گرمآبی با سازه بتونی با ظرفیت هر مزرعه 250 تن و ظرفیت کلی پرورش در حاشیه رودخانه به میزان 2500 تن برآورد گردید.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار