پژوهشکده آبزی پروری آبهای داخلی ، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، بندرانزلی، ایران
چکیده
ریزجلبک‌ها میکروارگانیسم‌های تک‌سلولی یا چندسلولی ساده‌ای هستند که فتوسنتز می‌کنند. اندازه آن‌ها عموماً کمتر از ۴۰۰ میکرون است و پایه کل زنجیره غذایی آبزیان را تشکیل می‌دهند. این میکروارگانیسم‌ها به سبب قدرت بالای سازگاری با شرایط مختلف اکولوژیک، از تنوع بالایی برخوردار هستند. در چند دهه اخیر، محققان به بررسی ریزجلبک‌ها جهت امکان بهره‌برداری از آن‌ها به‌عنوان منبع تولید انرژی و کنترل پایدار آلاینده‌های زیست‌محیطی متمرکز شده‌اند. از طرف دیگر، این گروه از آبزیان به دلیل غلظت بالای پروتئین‌ها، ویتامین‌ها، اسیدهای چرب، مولکول‌های آنتی‌اکسیدان و رنگ‌دانه‌ها به‌عنوان ماده غذایی مناسب در آبزی‌پروری ارزیابی شده‌اند. ورود به عرصه بهره‌برداری از این میکروارگانیسم‌ها در حوزه بیوتکنولوژی و آبزی‌پروری، پرورش حجم بسیار زیادی از این ریزجلبک‌ها را می‌طلبد. تولید مقادیر قابل‌توجهی زیست‌توده جلبکی در کنار محیط کشت مورداستفاده، احتمال آلودگی را افزایش می‌دهد. وجود آلاینده‌های بیولوژیک اغلب می‌تواند باعث کاهش زیست‌توده و گاهی اوقات مرگ گسترده ریزجلبک‌ها شود. در کشت تجاری، عوامل اصلی آلاینده‌های بیولوژیک عبارت‌اند از: باکتری‌ها، قارچ‌ها، ویروس‌ها و گروهی از پروتوزوئرها. این بررسی مروری به موارد شایع آلودگی در کشت آزمایشگاهی و توصیه‌های ترویجی جهت کنترل آن پرداخته است.
)